Muğla’nın Milas ilçesinde, Akbelen Ormanı’nda yıllardır süren mücadeleye tanıklık eden herkes onu tanıyordu. İnce, narin bedenine rağmen dimdik duran, yüzündeki çizgilerden toprağın hikâyesi akan bir kadın: Zehra Nine…
Onu ilk kez ağaca sarıldığı o fotoğrafla gördük. Kollarıyla sımsıkı tuttuğu gövde, yalnızca bir ağaç değildi. Kendi çocukluğu, köyünün nefesi, torunlarının geleceğiydi. O kare, Akbelen direnişinin sembolü oldu.
90 yaşında olmasına rağmen, “Ben buradayım” dedi. Korkmadı, geri durmadı. Çünkü toprağına ve zeytinine sahip çıkmak, onun için bir hak değil, bir yaşam biçimiydi.
Toprağa Vedası
Geçtiğimiz günlerde, zeytin ağaçları sökülmeye başlandığında, o sessizce aramızdan ayrıldı. Çevresindekiler, “Zeytinler gitti, o da dayanamayıp gitti” diyerek yas tuttular. Belki de gerçekten öyle oldu. Çünkü Zehra Nine için toprakla kalp aynı ritimde atıyordu. Maalesef onu fiziksel olarak kaybetmiş olsak da onun ruhu nice Zehra’da Zühre’de, Necla’da, Esra’da yaşamaya devam edecek.
Biliriz ki bazı ölümler yok oluş değildir. Aksine, bir halkın vicdanında yankılanan çığlık gibidir. Zehra Nine’nin gidişi de böyledir. O, artık bir mezar taşına sığmayacak kadar büyüktür.
İzleri Kalacak
Zehra Nine, Akbelen’in her dalında, Milas’ın her rüzgârında, çocukların gözlerindeki umut ışığında bir iz bıraktı. Çünkü Zehra Nine yalnızca bir direnen köylü kadın değil, aynı zamanda bu toplumun vicdanıydı. İnancı, cesareti ve sevgisi, bu topraklarda direnen herkesin yoluna ışık tutmaya devam edecek.
Hatırasını Yaşatmak
Şimdi bizlere düşen görev onun hatırasını yaşatmak. Muğla Büyükşehir Belediye Başkanı Ahmet Aras, Milas Belediye Başkanı Fevzi Topuz, Milas Kent Konseyi, yerel, bölgesel ve ulusal çevreci grup ve kuruluşlar, dernekler, sivil toplum kuruluşları onun adını farklı organizasyonlarda yaşatabilir.
Örneklemek gerekirse; Akbelen’de kesilen her ağacın yerine onun adına bir fidan dikilerek; ‘Zehra Nine Hatıra Ormanı’ oluşturulabilir.
Yerel yönetimler veya çevre örgütleri, doğa mücadelesinde öne çıkan kadınlara sembolik; ‘Zehra Nine Çevre ve Kadın Direnişi Ödülü’ verebilir.
Köyünde ya da Milas’ta, çocuklara doğa sevgisini aşılayacak; ‘Zehra Nine Çocuk ve Doğa Kütüphanesi’ kurulabilir.
Akbelen direnişinin hafızasında özel bir yeri olan Zehra Nine’nin yaşamı, yerel hikâyeler ve tanıklıklarla kayda alınarak ‘Zehra Nine Belgeseli ‘yapılabilir ya da anı kitabı yazılabilir.
Bir Vasiyet: Toprağa Sahip Çıkmak
Zehra Nine bize bir şey öğreterek gitti: İnsan toprağın efendisi değil, yalnızca emanetçisidir. O emaneti korumak için sarıldığı ağaçla verdiği ders, bu topraklarda yaşayan herkes için bir vasiyettir.
