Muğla Büyükşehir Belediyesi, 25 Kasım Kadına Yönelik Şiddete Karşı Uluslararası Mücadele Günü kapsamında bu yıl kent geneline yayılan çarpıcı bir farkındalık çalışmasıyla dikkat çekti. Kentin 13 ilçesinde kamusal alanlara yerleştirilen zincirli boş sandalyeler, Türkiye’de kadına yönelik şiddetin sürekliliğine ve görünmezleşen katmanlarına işaret eden sembolik birer anıt niteliği taşıdı. Menteşe’deki Sınırsızlık Meydanı’nda düzenlenen buluşmada, kadına yönelik şiddetin toplumsal etkileri ve kurumsal yanıtların gerekliliği yeniden gündeme taşındı. Boş sandalyeler, hem şiddet nedeniyle yaşamını yitiren kadınları hem de hayatta kalıp görünmez bariyerlerle kuşatılanları temsil etti. Etkinliğe katılan Muğla Büyükşehir Belediyesi Kadın Mahalle Meclisi üyeleri, yaptıkları açıklamada toplumsal cinsiyet eşitsizliğinin gündelik yaşamda derinleşen etkilerine dikkat çekti. Açıklamada şu ifadeler yer aldı: “Bugün meydanlarda yankılanan ‘Yalnız Değilsin’ sesiyle tüm zincirleri, tabuları, utancı ve korkuları geride bırakmak için buradayız. Sokaklarda korkmadan yürüyebileceğimiz, ‘güvenli’ ya da ‘güvensiz’ saatlere indirgenmeyen bir hayat istiyoruz. Kadın olmanın aşağılanmadığı, şiddetle tanımlanmadığı bir yaşam… Şiddetsiz bir dünya kurmak ve bu dünyada yaşamak istediğimizi ilan ediyoruz. Bu taleplerimizden vazgeçmeyeceğiz.”
“Görünmeyen Hikâyeleri Görünür Kılmak”
Muğla Büyükşehir Belediyesi Kadın ve Aile Hizmetleri Daire Başkanı Özge Demirel, etkinlikte yaptığı konuşmada çalışmanın amacını şu sözlerle özetledi: “21 Kasımdan itibaren tüm ilçelerimizde, belediyelerimiz ve kadın örgütleriyle birlikte yerleştirdiğimiz ‘Yalnız Değilsin’ temalı sandalyelerle, erkek şiddeti nedeniyle aramızdan koparılan kadınların sessiz bırakılan hikâyelerini görünür kılmak istedik. Bu çalışma, toplumsal duyarsızlığa karşı güçlü bir uyarı niteliği taşıyor.”
Muğla’nın kamusal mekânlarında gün boyunca karşılaşılan boş sandalyeler, bir yandan kent yaşamının olağan akışına sızarken diğer yandan kadınların maruz bırakıldığı yapısal şiddete karşı dayanışma çağrısını geniş kitlelere taşıdı. Kimi yurttaşlar bu sandalyelerin etrafında durarak fotoğraflar çekti, kimileri ise sessizce gözlemlemekle yetindi. Ancak çalışmanın temel mesajı, gün boyu kentte belirgin bir farkındalık hissi yarattı: “Hiçbir kadın yalnız değil ve hiçbir toplum bu gerçekle yüzleşmeden eşitlenemiyor”.
